تبردردست گل چیدند از من

توراوقتی که دزدیدند از من

تمام خاطرات سبز باغم

همان یک لحظه پاشیدند از من

تبرها، غیر زیبایی و لبخند

گناه دیگری دیدند از من؟!

زدند آتش به فلب پیر با غم

سراغت را که پرسیدند از من

بهار سبز پوش و قاصدکها

چرایکباره گردیدنداز من

شدم باغی که روح شاپرکهاش

به فصل غنچه نومیدند از من